Ritme van stilte

Langzaam wiegend vind ik het ritme van de stilte
eeuwig aan de randen van ons bewustzijn
sluimerend, wachtend tot
stemmen sterven, gedruis vervaagd en opgaat in
allesoverheersende stilte
het enige dat iedereen kan horen
het enige dat iedereen gemeen heeft
even beangstigend als vertrouwd
men vreest stilte, men vreest de leegte
de leegte die je ziel lijkt uit te hollen
groot is de vrees, zo groot
dat elk moment van onze levenstijd gevuld is
met gedruis
met stemmen
met leven van anderen
met zoveel lawaai
dat alle stilte langzaam sterft
()
()
()
stilte vergaat nooit