Ik denk dus ik ben

Wat maakt mij beter, wat maakt mij anders, wat maakt mij meer mens, wat maakt mij gek, wat maakt mij lelijk, wat maakt mij zonder, wat maakt mij in, wat maakt mij beter, wat maakt mij gerust, wat maakt mij aanvaardbaar, wat maakt mij sterk, wat maakt mij volmaakt, wat maakt mij blij, wat maakt mij furieus, wat maakt mij melancholish, wat maakt mij paradox, wat maakt mij droef, wat maakt mij koning, wat maakt mij lief, wat maakt mij eerlijk, wat maakt mij zoet, wat maakt mij veeleisend, wat maakt mij kregelig, wat maakt mij nerveus, wat maakt mij zelfvoldaan, wat maakt mij levend, wat maakt mij teder, wat maakt mij zeker, wat maakt mij ziek, wat maakt mij kortaf, wat maakt mij stellig, wat maakt mij krijger, wat maakt mij noodzakelijk, wat maakt mij hoogmoedig, wat maakt mij dartel, wat maakt mij slim, wat maakt mij listig, wat maakt mij achterbaks, wat maakt mij gul, wat maakt mij rijk, wat maakt mij trouw, wat maakt mij banaal, wat maakt mij innemend, wat maakt mij beleefd, wat maakt mij kruipen, wat maakt mij huilen, wat maakt mij jolig, wat maakt mij sociaal, wat maakt mij geliefd, wat maakt mij leider, wat maakt mij zuur, wat maakt mij waardig, wat maakt mij zondig, wat maakt mij respectvol, wat maakt mij immuun, wat maakt mij mijmeren, wat maakt mij jaloers, wat maakt mij gemoedelijk, wat maakt mij intiem, wat maakt mij vleiend, wat maakt mij deerniswekkend, wat maakt mij hoopvol, wat maakt mij, wat maakt mij vragend?

Een bui

de regen maakt me nat, niet alleen mij maar ook anderen die niet in hun ijzeren kooien rondwaarden de regen maakt me wel geil, zo al druipend van mijn haren over mijn voorhoofd langs mijn ogen, schrijnend aan mijn lippen om dan de grond te zoenen. geil, zeker maar ook minstens zo nat. en nat was ik wel na deze o zo leuke bui die welgeteld even lang duurde als ik onderweg was met mijn ijzeren ros. het kon me weinig schelen, ik was nat maar gelukkig
de regen maakte me nat, geil en gelukkig

Hees

ze houd haar pas in en ik loop langszij
ik beroer haar schouder lichtjes en kijk halvelings om
we staren voor nog geen seconde
en ik was verliefd

Alsnog

Wat ik echt doe, vind, stel, beken, aarzel, zit nooit echt in het doen van mezelf. Meer als een verbinding tussen wat ik wil proberen te zijn en wat ik hoop ooit te worden, mijn lichaam drijft mee op de muziek en in dit groot levensritme zeil ik door op mijn schip van grote vreugde. Gevoelens brengen nooit woorden onder, want in mijn zeil zit enkel de wind van doorzettingsvermogen, voorbijgaand verdriet spat over mijn boeg. ik zeil over mijn eigen ritme en telkens ik bots zal het even trager gaan maar achteraf varen we altijd verder, jij, ik, overal en nooit. het stormt in mijn ziel, het vuur van mijn verlangen stopt niet met branden en ik zal altijd houden, liefst zonder zout.

wij zijn de paradox van ons eigen bestaan en branden voor fouten die we nooit hadden gewild, maar toch, steeds en alsnog is er altijd plaats voor nog een fout,
we hebben nog tijd, maar niet altijd.

Wij Weten

Wij zijn geen deel
apart
dat hopen we
dat dromen we
Wij zijn anders
vrij
Wij zijn nooit
samen
altijd alleen

Beste AMV ooit

AMVs(Animated Music video) maken is 1 van mijn hobby's maar jammer genoeg kom ik zelfs nog niet in de buurt van dit...helaas

Ik lijk wel

de droogte bijt in mijn lippen terwijl me nog steeds afvraag of het wel zin heeft,
de zon streelt mijn nekvel met een struik brandnetels en nog steed vraag ik me af of het wel zin heeft, het zand verschroeit mijn sandalen en terwijl de blaren zich op mijn voeten nestelen vraag ik me nog steeds af of het wel zin heeft. Natuurlijk niet, maar wat zou je anders moeten doen dan?

Even dan

Daar stond ik dan wederom alleen en verlaten in de regen

de melancholische bui die in me opborrelde stamde vanuit het zo cliché gevoel dat dit alleen maar in films gebeurd.

Daar stond ik dan wederom alleen en verlaten in de regen

Het gevoel van leegheid dat me benam beangstigde me niet echt, het was eerder zoiets als thuiskomen, als een rivier die in de zee uitmond, een gevoel van rust.....hoewel ik goed wist dat deze rust niet voor lang zou zijn

Daar stond ik dan wederom alleen en verlaten in de regen

zij had gezegd dat ze er niet meer wilde zijn, dat er geen behoefte meer was. zij stak het mes in mijn rug en haalde het er nooit uit. haar altijd zo lieve woorden veranderden in loze aaneengerijgde letters die zelfs in een woordenboek geen betekenis meer hadden.

Daar stond ik dan wederom alleen en verlaten in de regen

ik was alweer verraden, het déja vu van heel de situatie zou bijna grappig zijn mocht het me niet in tranen doen uitbarsten.

Daar stond ik dan wederom alleen en verlaten in de regen

Ik las al haar brieven opnieuw in de hoop een hint te ontdekken naar de reden van het mes dat in mijn rug stak, maar hoe langer ik zocht hoe harder de wond begon te etteren......misschien word het eens tijd dat ik het er eens zelf uittrok

Daar stond ik dan wederom alleen en verlaten in de regen

Is ze laf, durft ze het niet? waarom blijft ze zo stil, ik geloof dat ik echt blind ben

Daar stond ik dan wederom alleen en verlaten in de regen

En blijkbaar is dat mijn schuld

Uw moeder

Uw moeder is een hoer, een vuile trut en een kwezel
niet dat ik het weet ofzo
maar toch

Daar stond ik dan

Daar stond ik dan
op een mooi zomerdag
ergens voor
een pianowinkel
steeds afvragend wat ik nu moest
tot het me te binnenschoot
dat het eigenlijk zondag was

Heel even maar

Plots besefte ik dat het allemaal voorbij was,
het moment dat me in een flits gegrepen had
de zee van tijd die tussen het besef en het verlies lag was onmetelijk, maar zelfs een zee is eindig
zo eindig dat, voor ik het nog maar besefte al met mijn neus in het stof gedrukt lag te kniezen daar ik het wel of niet wist
in het gevoel dat dit requiem me langzaam veranderde en vormde groeide ik rustig verder
aan alles komt een eind, zelfs aan een val
zo zal wat zowat alles blijken, in mij, in ons
zo
bleek het toch maar
heel even maar
zomaar

Het niets

niet het niets is eeuwig maar niets is eeuwig