Beuh

hoofdpijn, alles draait, niets lijkt echt. het leven lijkt wel een tv-show, zonder jou erin dan. ik schrik op wanneer ze tegen me praten, ik kijk verbaasd, nog steeds niet zeker of ze het wel tegen mij hebben. ik knik zachtjes en draai me om, verder kijkend naar wat er om me heen gebeurd, geheel gedistantiëerd. ik wacht en wacht, wachten op beterschap.....ziek zijn is echt rot